درد قرن

تکان دهنده ترین درد قرن خواهد شد

اگر کمی بنویسم چه کرده ای با من

سیدمحمد تولیت

بلا

بلا همیشه که بد نیست ، راستی دیدی

تو آن بلای قشنگی که آمدی به سرم

مهدی فرجی

در بند تو ...

من از آن روز که در بند تو ام آزادم

پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

سعدی

                                                 

اتاق تو

قشلاق کرده ام به تو از  دست زندگی

چندی است پایتخت جهانم اتاق توست

علیرضا بدیع

مات خیابان های تهران

شبیه کودکی مات خیابان های تهرانم

که ناغافل رها کرده است دست مادر خود را

محمد مهدی سیار

مرد قدم بزند

کسی نبود بفهمد چه چیز باعث شد 

که مرد طی دو ساعت فقط قدم بزند

سید صادق رمضانیان

نگاهت

ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم

چند وقتی است که هرشب به تو می اندیشم

پیر تر...

منم ولی نه همانی که می شناختی اش

دلم به وسعت صد سال پیر تر شده است

دهه ی شصتی ها

مثل سر درد پس از طی شدن مستی ها

خسته ام مثل تمام دهه ی شصتی ها

محمد حسین حسینی

در آغوشم

از آن دمی که گرفتم تو را در آغوشم

هنوز پیرهنم را نشسته می پوشم